Vanalles!!

Eind oktober, begin november was het jaarlijkse Cane Corso weekend. Dit jaar waren we in Winterswijk. Een prima stek!! Omheinde tuinen (al was de omheinig voor meerdere CC wel erg laag en instabiel)en direct aan de overkant een lekker losloopbos voor de honden!!


We zijn ook lekker uit eten geweest op loopafstand van de huisjes. Sultan en Donata mochten mee en hebben zich echt keurig gedragen!! Beiden hebben op een warm kleed heerlijk liggen slapen.
Het eten was erg lekker! Een schnitzel, met daarop een megaberg friet en groenten. Grote verrassing was, dat onder die berg de schnitzel echt heerlijk goed gebakken en krokant is gebleven! Ook het dessert wasd méér dan de moeite waard!!


Tijdens een wandeling kwamen we een amfibie-poel in aanleg tegen. Mega interessant voor de doggies natuurlijk;-) Vlak daarvoor waren we, geheel toevallig, langs een boerderij gelopen waar men Husky"s bleek te houden. Na een blafconcert ter ontvangst, begon de roedel daar te huilen toen we uit zicht waren met onze honden... Wat een ervaring!! Pff, we hebben daar met kippenvel staan luisteren... Na even luisteren gooide Sultan zijn kop in de nek en deed mee. Jee, dit was echt heel speciaal.


Na de leuke dingen overdag, was het 's avonds goed rusten voor het stel, liefst bij iemand op schoot, natuurlijk!!


Afgelopen woensdag, een week geleden inmiddels, was het tijd voor onze Jet om "geholpen" te worden. Vanuit de stichting via wie wij haar hebben geadopteerd, waren er afspraken met het asiel in Eindhoven, waar stichting Redcat mee samen werkt. Op de leeftijd van ca. 6 maanden worden de poezen en katers van Redcat gestereliseert of gecastreerd. Daarvoor betaal je ook als je een poes of kater via Redcat adopteerd en de afspraak is bindend. Prima zaak!!
De dag er voor mocht onze Jet vanaf begin van de avond niet meer eten... Hmm, Jet en niet eten?? Dikke drama's;-))Jet eet namelijk alles, van kattenvoer tot Barfmaaltijden van de honden, brood, kaas, écht alles wat eetbaar is;-) Ook de andere katten moesten er even aan geloven. Waren ze niet blij mee....
De ochtend voor vertrek eerst Jet maar eens in de vervoersbox zien te doen. Dat verliep perfect, tot ze met haar pootje klem kwam te zitten door haar gewurm in de box. Grommen dat het een lieve lust was. Snel een andere box gehaald van zolder, Jet had de eerste box zo vervormd dat die niet meer te gebruiken was op dat moment. Madammeke was het er duidelijk niet mee eens!!
Toch uiteindelijk Jet én de honden ingeladen, na de andere poezenbeesten te hebben gevoerd.
Na een half uur vertraging door wegomleggingen en files door ongelukken arriveerden we bij de DA in Veldhoven. Jet aangemeld en we zouden gebeld worden als Jet wakker begon te worden. Jet zou als eerste worden geholpen.
In de tussentijd zijn wij met Sultan en Donata lekker het bos in gegaan. Heerlijk gewandelt en jee, wat was het rustig in het bos. Op 2 eekhoorns na, niets gezien!! Sultan en Donata genoten volop, net als wij!! Vervolgens even in een dorpscafé lekker aan de koffie. Uiteraard gevraagd of onze doggies mee mochten, dat was geen enkel probleem! Ze zijn zelfs verwend met koekjes en knuffels!
En toen kwam het verlossende telefoontje, Jet begon wakker te worden! Alles was goed gegaan, er stond alleen een aantekening op haar kaart... We moesten op haar gewicht letten????? Jet was te dik volgens de dienstdoende DA.... Yeah, right.... Jet en dik zijn echt 2 tegenovergestelde dingen... Logisch is dat zij na de ingreep aan kan komen, hormonenkwestie. Maar Jet en te dik?? No way!!!!! Jet is smaller als Suus en Suus heeft al verre van overgewicht... Ach, het zal.
Jet is weer helemaal de oude na een dag in de bench te hebben doorgebracht om weer tot zichzelf te kunnen komen. Ze speelt, rent en ligt weer lekker op schoot als vanouds, ons kleine poezending.
Voor de hechtingen hoeven we niet meer naar een DA, het zijn oplosbare hechtingen. Die houden we uiteraard wel in de gaten;-))
We zijn weer helemaal compleet in huis. Heerlijk!!

Isis is terecht!!!!!!!!!!!!!

Pffff, wat een enorme opluchting! Isis zit weer veilig binnen bij haar gastouders.
Vrijdagavond heb ik samen met een ander CC-baasje een zoekactie opgestart voor de zaterdag. Veel plannen, iemand achter de pc, telefoonnummers verzamelen, bereikbaarheid regelen en mensen optrommelen om georganiseerd te gaan zoeken.
Verzamelplaats afspreken en zorgen dat Manon zich op Isis kan concentreren zonder dat iedereen belt voor van alles en nog wat.
Zaterdagmorgen om 10 uur begonnen met de zoekactie op een centrale plaats. De opkomst was super! Jammer genoeg was de laatst bekende plek waar Isis was gezien om half 10 en daarna is ze niet meer gespot. Isis had ergens een schuilplek, maar ja, vind die maar eens.... In een wijk met allemaal paadjes, steegjes en leegstaande panden. In het buitengebied daar aan grenzend met volop schuren en hokken, prima schuilplaatsen.
De hele dag vergeefs rond gereden, gelopen en gefietst. Geen melding, geen Isis. Huiswaarts gekeerd om voor zondagmorgen om 7 uur de zoekactie wederom op te starten.
Thuis weer zaken geregeld, overleg gepleegd en foto's geprint. Tot ineens op een forum het bericht dat Isis was gespot! Iemand uit de groep zoekers was nog in Zevenaar en samen met de gastouders aan het zoeken. Toen werd het zo gruwelijk spannend, ze is gespot, maar weer weggelopen... Uiteindelijk, na wat uuuuuuuuuren leek, het verlossende bericht!! Isis zat warm en veilig in huis bij de gastouders!!
Nu is de dochter van Manon daar een groot deel van de middag binnen geweest, dus een voor Isis bekende lucht van haar familie en andere roedelhondjes... Isis is daar blij binnen gelopen. Mager, maar blij. Ze heeft inmiddels ook iets gegeten!

Het bericht van Isis vinden kwam even voor twaalf uur, nog precies op Mari 's verjaardag;-)) Een heerlijk cadeau, toch?

Vermist

Dit is Isis. Isis is geboren kort voor onze Donata, eveneens bij Manon.
Gisteren hoorde ik dat deze lieve mooie dame is vermist....

Hier de oproep van Manon:

Afgelopen zaterdag is onze Isis met vrienden van ons meegegaan als gasthond, gistermiddag rond een uur of 3 is zij ergens van geschrokken heeft haar kop uit de riem weten te wurmen en is er vandoor gegaan. Sindsdien wordt zij vermist, alle mogelijke instanties zijn op de hoogte.
Mijn vraag aan iedereen in de buurt van Zevenaar om naar haar uit te kijken en contact met mij op te nemen via pb, e-mail canecorsoangeli@hotmail.com of telefonisch 06-20714086.

Bij voorbaat dank,
Manon

10-10-10

Afgelopen zondag, op 10-10-10, werd mijn moeder 85 jaar. Omdat haar appartement veel te klein is om meer dan 2 á 3 mensen te ontvangen, hadden we ook dit jaar de familiekamer besproken voor het vieren van haar verjaardag. Van 14.00u tot 17.00u. We wisten met heengaan dat de A2, die we normaal rijden van hieruit richting Nieuwegein, grotendeels afgesloten zou zijn, dus togen we binnendoor via Rhenen. Mari's ouders opgepikt en met z'n allen, uiteraard mét Sultan en Donata, richting Nieuwegein. Omdat we voor de visite zou komen alles klaar wilden zetten en ma wilden ophalen in haar appartement, zijn we vertrokken om 12.00u. Wat normaal een ritje van 3 kwartier is, nam nu ruim anderhalf uur in beslag... Een hele mooie route, dat wel, maar geen aanrader als je ergens op een bepaalde tijd wil zijn. Afijn, eenmaal aangekomen eerst de hondjes even laten lopen richting het pontje over de Lek, ons vaste loopje als we aankomen bij ma.
Pa en Mari zijn met de honden buiten blijven wachten terwijl wij, (schoon)ma en ik, ma gingen ophalen boven. Ma was hevig verbaasd dat we al snel naar beneden moesten... Dergelijke zaken blijven niet meer hangen, ondanks dat ze het in haar agenda opschrijft. Na enig gesputter, (doe maar rustig aan, ik hoef daar niet op tijd te zijn) ma kunnen overtuigen dat we toch echt even door moesten gaan. Ma wilde een shirt aan trekken wat onder de vlekken zat, dat ziet ze dus echt niet meer. Bij nadere inspectie van haar kledingkast, om iets anders uit te zoeken, heb ik meerdere kledingstukken uit de kast gehaald en in de wasmand gedropt, onder de vlekken...
Knap gekleed togen we samen met moeders naar beneden. Ik heb pa en Mari opgehaald, die zich inmiddels afvroegen waar wij bleven en toen zag ma de honden...;-)) Ondanks dat er al visite was, telde er maar 1 ding. Ma had het trommeltje met hondensnoep boven laten staan. Fout!! De reeds aanwezige visite kon gewoon even wachten, ma toog naar boven en ging het trommeltje met hondensnoepjes halen. Als wij in normale omstandigheden bij haar komen, is ze dat trommeltje steevast kwijt. Maar nu niet!! In no-time was ze terug, met trommeltje. Eerst waren Sultan en Donata aan de beurt, daarna de visite die voor haar verjaardag kwam;-)
Eenmaal geïnstaleerd druppelden de gasten binnen. Sultan en Donata hadden we op een kleed een plek gegeven. Wat hebben zij zich voorbeeldig gedragen!! Ik ben echt méér dan trots op ze! Vooral voor onze Do was dit een mega-uitdaging. Ze heeft zich zo geweldig gedragen! Als er nieuwe gasten binnenkwamen, bleef vrouwtje rustig liggen tot ze mocht begroeten. Ook het begroeten deed ze meer dan voorbeeldig... Rustig en beheerst. Dat terwijl ze normaal een giga flapuit en spring in 't veld is bij visite!
Oei, wat kan je dan super trots zijn;-))
Tijdens de middag kwam er een mede bewoner uit het huis, van een andere afdeling, meerder malen langs. Blijkbaar had de bewuste meneer, een grote en sterke man, iets teveel gedronken... De eerste maal dat hij aankwam in de familie kamer, was zijn commentaar: "ik kom maar hier, hier is tenminste wat te drinken!" Helaas meneer, hier is een besloten feestje. En meneer droop zonder moeilijkheden af. Een half uur later kwam hij weer.... Ditmaal niet van zins om zich te laten afschepen. Eerst heb ik getracht hem met enkele vriendelijke woorden weg te krijgen. Geen resultaat. Dus Mari's hulp ingeroepen. Mari bereikte ook niets. Inmiddels liepen beide moeders naar de verzorging. Een oom van mij waagde ook een poging maar meneer werd agressief. Mari werd ruw en hardhandig aan de kant geduwd en mijn oom kon een vuistslag verwachten, meneer nam een bokshouding aan. Ik had meneer nog immer vast met mijn linkerhand (mijn sterkste hand, met rechts kan ik weinig)maar voelde wel dat ik dit nooit kon winnen... Toen hoorde ik achter mij ineens een diepe grom. Sultan liet merken hier niet van gediend te zijn... Gelukkig is meneer verwijderd door de verzorging voor Sultan het echt nodig vond om in te grijpen. Had ik dat gewild?? Nee, verre van zelfs! Maar, meneer had door zijn postuur, kracht en gemoedstoestand wel de overhand op dat moment. Sultan had niet gebeten, daar steek ik mijn handen voor in het vuur. Hij had echter wel heel duidelijk deze meneer zijn plaats gewezen.
Later kwam meneer nog vertellen dat hij de honden nooit wat zou doen, hij vond ze lief... Maar wij mensen hadden hem toch minstens een borrel kunnen aanbieden...;-)
Al met al een enerverende middag, die evenwel heel erg gezellig was!! Ik ben super trots op vooral Donata!! Onze spring in het veld heeft het werkelijk meer dan keurig gedaan! Wat een tophonden hebben we toch!!

Jet, Sultan en de honden met D. O.

Vanmiddag kwam onze verzekeringsagente langs. Even een verzekering aanpassen. Ze vindt het altijd super vervelend om bij ons langs te komen.... Maar niet heus;-) Ze is verzot op onze honden, maar bovenal op Sultan. Sultan vindt het ook heerlijk als ze er is.
Normaal wordt er echt geblaft als er gebeld wordt. Maar, als Sultan doorheeft dat Marit aan de deur is, is hij alleen maar superblij!!Ja!! Mijn vriendin is er weer!!


Zijn ze niet lief samen?? Onze terroristenpoezen samen.... Zo lief, maar oh, wat kunnen ze de boel op stelten zetten hier!


Van begin af aan is Jet dikke vriendjes geweest met Sultan en Donata. Sinds enkele dagen heeft Jet zich de taak toebedeeld om Sultan van top te teen te gaan wassen. Sultan is er eens goed voor gaan liggen, maar Jet is moe inmiddels. Het is dan ook een mega oppervlakte hond voor ons kleine Jet...

Afgelopen zaterdag was er een heuse ster in ons dorp. Mari moest 's middags even naar het dorp en kwam thuis met de mededeling dat hij de camper van Derek Ogeldinges had zien staan. Derek Ogilvie, dus;-) Later ging hij wandelen met Sultan en Donata en aan het eind van straat reed een camper langs, jullie raden het al, de camper van Derek Ogilvie. Derek draaide zijn nek zowat in een kramp om naar ons stel te kijken. Aangekomen op de dijk is Mari eerst samen met een buurvrouw en haar hondje Jenna met ons stel lekker de wei in gegaan. Samen rennen, spelen en ravotten!! Jenna is even oud als Donata en de dames kunnen het samen prinma vinden.
Terug op de dijk, stond daar nog steeds Derek... Toen Mari bij hem aankwam werd hij aangehouden. Mari en de honden had Derek toch net zien lopen, vroeg hij? Derek was vol interesse voor ons stel. Wat voor ras het is, of het familie is. Zijn we fokkers? Do was iets te enthousiast voor hem, Sultan wat minder intimiderend;-) Hij heeft beiden geaaid, zij het met enige reserve. Mari en Derek hadden een leuk gesprek over de Cane Corso! Ik ben stiekem best wel trots dat mijn stel zo'n indruk heeft gemaakt;-)
Derek bleek een leuke vent, zonder sterallures zo in het gesprek.
Hopelijk heeft hij de doggies ook nog iets leuks ingestraald;-)))))

Alweer een jaar...

...is onze kleine meid bij ons. Op 4 oktober 2009 was het zover. Eindelijk konden we Donata mee naar huis nemen!! Het afscheid bij Manon was emotioneel, tranen en blijdschap vermengden zich bij mij en Manon.
Het kleine meisje was klaar voor de grote verhuizing, Donata ging op weg naar haar grote "broer" Sultan!!
Wat heeft ze zich perfect gehouden tijdens de reis, lekker geslapen op mijn schoot en onderweg nog even een plasje doen. Eenmaal thuis, was het alsof ze hier al jaren woonde!! Op ontdekkingstocht, kleedjes herschikken in haar nieuwe bench, de eerste wandeling, grotendeels op de arm, maar toch... Pop vond van begin af aan alles leuk en interessant! De poezen waren bijna vanaf het allereerste moment dikke vriendjes met haar, Sultan is direct haar grote broer geworden!
Een grote broer kun je uitdagen, mee spelen en uittesten;-) En bovenal, als het toch even te spannend wordt, is hij een prima beschermer!!

Vanaf dat de pups geboren waren, was voor ons duidelijk dat één van de meisjes naar ons zou komen. Manon had al vlot door welk meisje dit zou zijn... Ook ik wist vanaf de allereerste kennismaking met de pups welk meiske het was. We hadden beiden hetzelfde meiske voor ogen! Vorig jaar op mijn verjaardag hebben we de keuze definitief gemaakt. Toen kwam het zoeken naar de passende naam. Via een vriendin kwam daar dé naam: Donata, geschenk.


Donata als minimeisje nog bij Manon...

In februari hadden we een puppy-reünie met het grootste deel van het nest, wat een feest!! Dit gaat zeker nog een vervolg krijgen!

In maart ging Do mee naar de CC-wandeling in Soesterduinen. Inmiddels al een hele dame...
Haar vuurdoop in een groep CC had dame al eerder gehad. Een wandeling met meer CC in Arnhem én uiteraard het CC-weekend in november 2009.

In mei was het zover, de CC-week, ditmaal in de Morvan in Frankrijk! Tijdens deze vakantie heeft ze 2 riemen doorgeknaagd omdat mevrouw bij ons wilde zijn en geen geduld had om 5 minuten te wachten terwijl wij de weg vroegen op enkele minuten van ons verblijf. Het is een vreemde gewaarwording als jouw hond, die in een tuig aan de veiligheidsgordel van de auto vastzit, ineens naast je staat... Hallo!! Hier ben ik, waar waren jullie nou?? Ik moet toch gewoon bij jullie zijn?? Weglopen doet ze niet, ze wil gewoon bij ons zijn, al zijn we maar 5 meter van haar weg!

In juli/augustus was het tijd voor de zomervakantie... Sultan en Donata zijn écht broer en zus!!

We zijn zo blij met dit meiske!! Ook al kan ze ons soms tot het uiterste drijven met haar streken, ze is zo helemaal ons wijffie!!

CC-wandeling....lang geleden!!

het was al weer een paar maanden geleden, begin van de zomer was het te warm en daarna de vakanties, maar afgelopen zondag weer een echte Cane Corso wandeling!
Het was een flinke groep dit keer, met meerdere baas/hond combi's die voor het eerst meegingen. Best wel spannend, maar er waren veel jonge honden bij, dat maakt het al weer een stuk makkelijker als er veel nieuwelingen bij zijn! De wandeling is dan ook heerlijk ontspannen verlopen!!

Bij het verzamelpunt houden we afstand. Alle honden voelen de spanning, er staat iets leuks te gebeuren!! De oud gedienden weten dat we lekker het bos in gaan, de nieuwelingen voelen aan dat er iets leuks aankomt! Dus de honden zijn opgewonden en druk. Om te voorkomen dat ze elkaar gaan ergeren, afstand houden!


Eenmaal in het bos, honden los en gaan!!!!!! Er dendert een kudde CC over de paden, maar wat een plezier hebben ze dan! Oppassen voor knieholtes, want eenmaal op gang, zijn ze niet te stoppen. Het is opvallend hoe die lekkere lompe CC overal met het grootste gemak omheen laveren.


Al van ver hebben ze het in de gaten.... Water!! Wij als baasjes hadden het nog heel niet gezien, maar "onze kudde" wist het al en daar gingen ze...


De ene grote plons na de andere, wat een lol!! De tweede vijver die we aandeden had een steile kant. Geen enkel probleem voor onze doggies, behalve voor eentje... Een pup van 16 weken was heel dapper achter de kudde aan het water in gesprongen, hij had de grootste lol! Maar oh jee, er uit was niet zo makkelijk. Baasje heeft natte voeten gehaald om pup uit het water te halen. Was hij onder de indruk? Echt niet!!


Na afloop van de geslaagde wandeling zijn we lekker iets gaan drinken bij "Het Theehuis". Lekker op het terras met de honden. We zitten dan gezellig bij elkaar en er valt geen onvertogen blaf tussen onze honden!!Maar, als er één blaft tegen een andere hond, dan doen ze allemaal mee, al hebben ze geen idee waarom ze nu blaffen. Dat geeft een heleboel herrie, een koor zwaar blaffende CC;-) Gelukkig is het alleen maar herrie en kunnen de meeste mensen er hartelijk om lachen!


Mijn meisje Donata. Ik ben zo trots op haar!! Zo eigenwijs, zo lief, zo ondeugend. Ons Poppie!!

Eindelijk..... foto's!!

Baasje zit op de trap, dus Donata ook!!


Jeray, Donata en Sultan luieren in de tuin...


Samen met Sultan in de rivier Sioule. De kano's doe daar voeren waren vreselijk interessant.... Sultan was bijna ingestapt voor een tochtje over de rivier!!


Waar zijn we?? Wat gaan we doen??


De hoogste spoorbrug van Europa, inmiddels buiten gebruik.


Vrouwtje wilde even lekker op de bank liggen... Het werd plots wel heel vol;-))


Sultan op de uitkijk in Billy, een ruïne van een oud fort.


Lekker relaxen in de tuin. Moon en Ro hadden de grootste tuin, dus daar zaten we steeds met ontbijt en diner en vaak ook tussendoor...


Op de terugreis hebben we als lunch op een heerlijk plekje lekker ziten picknicken!!

Al weer helemaal thuis...

Na er maanden naar uitgekeken te hebben, is de vakantie jammer genoeg alweer even voorbij. Maar wat hebben we het super gehad!!
Op vrijdag 30 juli zijn vertrokken. Op een parkeerplaats bij Weert afgesproken met Moon en Ro, hun kinderen en honden om half 9 in de ochtend, zodat we lekker om de files heen konden rijden. Ons eerste plan, overnachten in de (van Ans en Chiel) geleende tent, ging op het laatste moment toch niet door... Wonder boven wonder konden voor de nacht van vrijdag op zaterdag (zwarte zaterdag, dus) nog 3 kamers boeken in een overnachtingshotel op een handige plek op de route. Op donderdag aan het begin van de avond, boekten wij de laatste 3 kamers daar. We hebben goed uitgezocht of er honden welkom waren, er gingen tenslotte 4 Cane Corso's mee!!
Na een hele voorspoedige eerste reisdag kwamen we aan bij het overnachtingshotel. De uitgeprintte reservering in de hand. Nog even goed negevraagd of onze honden idd welkom waren. Jazeker, op elke kamer (we hadden er 3) was 1 hond van maximaal 10kg welkom... Ehm...wij hebben 4 Cane Corso's bij ons... De kleinste weegt 40kg en de zwaarste 60kg.... De mevrouw die de boekingen nakeek moest er wel om lachen! In elke kamer werd 1 hond ingedeeld, met op papier een maximum gewicht van 10kg;-))Nummer 4 mocht illegaal slapen, dus ook zonder kosten. We hebben uitgebreid nagezocht toen we via hun site de kamers hebben geboekt, nergens stond iets over aantallen honden of hun maximum gewicht en we hebben toch echt met 4 man zitten kijken!!
Maar goed, de honden mochten gelukkig mee. Zoniet dan waren we ook direct weer vertrokken;-) Op naar de kamers. Twee 2-persoons kamers en een 3-persoonskamer, zo stond ook op mijn reserveringsbewijs. Wat bleek, we hadden drie 2-persoonskamers. Best lullig als je met 7 personen bent... Weer terug naar de receptie. Die mevrouw haar reserveringsbewijzen uitgeprint, daar stond dus iets anders op, nl. drie 2-persoonskamers. En je raadt het al, het hotel was vol. Dus niets te ruilen of zo... Na het ophalen van extra dekbedden en kussens hebben we er maar het beste van gemaakt... Als troost hadden we iig 1 persoon en 1 hond gratis. Ook hebben we ontbeten met 7 man voor de prijs van 6.
Redelijk uitgerust na een warme nacht, de airco was niet te begrijpen of werkte gewoon niet, zijn we na een eenvoudig maar lekker ontbijt weer op weg gegaan.
De rest van de reis was erg mooi, via binnenwegen en verliep zeer spoedig. Aangekomen op ons vakantie-adres waren we een half uurtje te vroeg. Omdat er maar 2 gites (vakantiehuisjes) waren en wij beiden hadden gehuurd, hebben we ons alvast geïnstalleerd in 1 van de bijbehorende tuinen. HOndjes uit de auto, even lekker lopen en maar vast even uitrusten.
Na korte tijd ingecheckt, de eigenaresse begeleidde ons naar onze gites. Toen ze de tuin in liep waar onze honden zaten, schrok ze wel even... Oei, dat zijn wel hele grote honden! Tja, ik had niet voor niets foto's gestuurd van onze Sultan (de grootste van het stel) met de nodige uitleg! Ook hadden we verteld dat Lilly vreemde mensen die direct op haar af lopen niet zo leuk vindt... De eerste kennismaking van de eigenaresse met onze honden was dus Sultan die zich extra groot maakte op vreemd terrein en 3 teven onder zijn hoede. Das ff schrikken... Vervolgens loopt ze recht op Lilly af, die dus blaft, zoals we hadden verteld aan haar, als je direct op haar afloopt als onbekende... Gelukkig herstelde de eigenaresse snel en deed of er niets aan de hand was.
Na afloop van onze vakantie en een keer tussendoor, kregen we nog complimenten omdat onze honden totaal niet voor overlast hadden gezorgd, sterker nog, ze heeft ze niet gehoord!! Tja, zo zijn onze doggies;-))
Op onze vakantieplek liepen meerdere eenden en een giga kip met kuikens. Zij zijn helemaal gewend dat ze worden gevoerd door de gasten van de gites en die van de camping. Meerdere malen hebben we een moedereend of de kip met kuikens weg moeten leiden van de honden. Voor onze honden waren de kuikens geweldig speelgoed. Donata is zelfs aangevallen door moeder kip. Do vond de kuikens super leuke speelvriendjes, ik weet dat zij ze echt als speelkameraadjes ziet. Mama kip was het daar (logisch) niet mee eens en viel Donata met 2 poten recht in haar snoet aan. Donata was alleen geenszins onder de indruk... Natuurlijk mocht zij van ons ook niet spelen met de kuikens!! Ook liepen er 3 kittens, smelt....(Nee, ik heb er geen ontvoerd!!) Sultan en Donata zijn katten en kittens gewend, maar de kittens daar geen honden, al hadden de eigenaren zelf 2 Dalmatiners. De kittens konden flink blazen!! Maar bang waren ze voor de duvel niet;-) Het zgn "huisvarken" Yatta, een uit de kluiten gewassen hangbuikzwijn, dat vond onze Do helemaal niets. Het was een super eng beest in haar beleving!
Elke nacht om steevast half 4 werd ik wakker. Eén van de ezels begon dan zijn nacht-concert. Allemachtig wat een gebalk!!
Naast de beesten bende op ons vakantie-adres, kwamen we ook elders dieren tegen. Na het boodschappen doen seinde het tegemoetkomend verkeer, wel 2 auto's op de route, dat het een lieve lust was. Wij dachten eerst dat er ergens politie zou staan of zoiets. Niets bleek minder waar. Er was een wegversperring. Een levende en een grote. Een enorme stier stond midden op de weg, ontsnapt uit een weiland. Heel rustig en behoedzaam zijn we die grote meneer gepasseerd. Later in de vakantie liepen er nog 2 kalveren, een enorme kip en aan het einde van een weg 2 geiten en een bok.
Naast beesten hebben we ook cultuur gesnoven! De kathedraal van Clermont Ferrand en 2 oude forten. Schitterend!! De heren, Ro en Mari zijn met de kids gaan kanovaren en hebben de nodige avonturen beleefd. Vastzittende kano's en kano's die rechtop blijven staan... Ook de hoogste spoorbrug van Europa hebben we gezien.
We hebben heerlijk gegeten, meestal lekker "thuis". BBQ, roereieren, Surinaams, aardappelschotels en heel veel lekker vlees. Eén avond zijn we uit eten gegaan bij een klein café in een naburig dorp. Een beter keuze hadden we niet kunnen maken. Voor de mensen werd gevraagd wat zij wilden drinken, hadden de honden al een verse bak water. Wat we aten was héél erg lekker! De eigenaar presenteerde vol trots vlees uit de streek van Charolais koeien. Supermals en overheerlijk. Het kaasplankje kwam uit een naburig dorp en ook de hartige taart was een streekgerecht. Zalig!
Zonder uitzondering zijn de Fransen op het platteland gék op onze honden! In Billy, waar de heren met de kids een fort bezochten en wij dames bij de honden zijn gebeleven, wilde een paar Franse dames Sultan ontvoeren. Puur toevallig kwamen zij naast mij terecht op de (kleine) parkeerplaats. Ze herkenden het ras direct. De Cane Corso was "the love of their life!" Ze konden maar niet weg komen bij ons stel.
We hebben een heerlijke tijd gehad en ik zal vast en zeker nog wat leuke zaken vergeten zijn. Foto's volgen, wie weet met nog meer leuke verhalen daarbij.

Zwembad...

Eerder schreef ik al over de zwembad perikelen ivm het zwembad van de honden. Na lang zoeken vonden we op Marktplaats het ideale badje voor hier. Een polyester voorgevormde vijver van prima afmetingen. Opgehaald en toen nog even brainstormen hoe het precies geplaatst zou moeten worden.
Inmiddels ligt het badje op zijn plek, verzonken in de grond voor het tuinhuis aan de kant van het grote terras.


Ik vind het wel iets tropisch hebben zo...


De deksel is inmiddels ook af en is gemonteerd. Nu nog iets om het overeind te houden als het open is, het is ook zo wat als Donata al spelend in haar nieuwe bad een deksel op haar mooie koppie krijgt... Maar, binnenkort foto's van het bad mét deksel.
Donata heeft natuurlijk al "droog" geoefend in haar nieuwe zwembad. Sultan vindt het tot nu toe niet het bekijken waard. We hadden ook niet anders verwacht;-)

Jet, the story continues...

Kleine Jet heeft haar plekje in ons huis en tussen de beestenbende helemaal gevonden!! Een beter poezenkind hadden we ons niet kunnen wensen.


Ze speelt met alle andere katten, ze krijgt zelfs Floor, onze kattige schildpaddame en Tobias, de bolle niet in spelen geïnteresseerde grijze kater aan het spelen!

's Nachts verdenk ik haar er van lekker bij Sultan op de bank te kruipen. Sultan is dan ook wel een heerlijk kussen en deken in één...



Maar zo af en toe kiest Jet er helemaal voor, lekker veilig tussen de poten van onze lummel. Beter dan dit is geen enkel plekje, toch?


Maar alle plaatsjes waar je als kitten kunt slapen worden getest, het kussen wat op de bak ligt...
... maar ook de dekens op de bench van Donata.

Spelen doe je met alles en iedereen die voorhanden is, poezen, mensen én de honden. Vooral Donata kun je prima uitdagen;-)) Nu ze eenmaal haar weg goed weet hier, met alle mogelijke schuilplekjes onder poezenpoot bereik, kun je zonder enig risico Donata uitdagen tot ze er gek van wordt.
Als kitten ben je natuurlijk in het voordeel, je bent sneller én kleiner, dus komt overal waar Donata niet kan komen. Vanuit een veilig plekje daag je dan Donata uit, bijvoorbeeld van onder de bank of de stoel. Is Donata een enkele keer sneller bij je dan verwacht, bijt je in haar hanglipjes of ga je met alle vier je pootjes in haar wangen hangen. Arme Donata... Maar Donata vindt het allemaal reuze leuk!!
Ja, die kleine poes jet heeft haar plekje helemaal gevonden!

Sultan is weer goedgekeurd!

Sultan is voor controle en de hechtingen naar de DA geweest. Alles zag er prima uit! De hechtingen waren inmiddels al wel verdwenen;-)) Na nog volgestopt te zijn door de DA met snoepjes gingen we richting uitgang waar we een 13 weken oud Duitse Herder pupje tegen kwamen. Zo eentje met 1 oor rechtop en 1 oor hangend. Een droppie (al zijn wij geen van beiden Herder fans). Uiteraard vond Sultan dat geweldig!! Ook de pup vond Sultan heel erg leuk! Na even voorzichtig spelen, de wachtkamer was toch verder leeg zijn we dan echt huiswaarts gegaan. Thuis werd Sultan ontvangen door een dolle Donata. Jaja, zij moest thuisblijven en wij waren vertrokken met Sultan, stel je voor, een drama!!

Nadat Sultan was geopereerd heb ik bij thuiskomst nog wat foto's gemaakt...


Sultan nog helemaal groggy van de (gas)narcose.

Donata was echt super lief voor hem...


...ze heeft echt lang heel rustig bij hem gelegen. Grote broer was zielig, dan kan ons draakje prima rustig zijn:-))

Update Sultan

Het gaat goed met Sultan!! De bult bleek (gelukkig) een talgbult te zijn.
Ook zat de bult zo dat het goed te hechten was tussen zijn voetkussens! Met wandelen en als Sultan langer alleen is, heeft hij een heuse hondenschoen aan, die hij prima laat zitten. Ook het lopen op de schoen gaat meneer prima af! De enorme kap die we hebben meegekregen van de DA hebben we tot op heden niet nodig gehad voor onze vent!
Maandag gaan de hechtingen er uit en is Sultan hopelijk weer helemaal klaar voor de vakantie.

Sultan

Afgelopen dagen liep onze kanjer Sultan soms mank. Steeds aan de rechterkant. Dan weer zijn voorpoot en dan weer zijn achterpoot. Samen met Jet is hij meegegaan naar de DA. Beide poten zijn goed nagekeken. Rechtsachter kraakten zijn gewrichten een heel klein beetje, maar niets ernstigs. Ik heb wel besloten om meneer glucosamine-complex (met o.a. duivelsklauw en MSM) te gaan geven voor extra smering van zijn gewrichten.
Aan zijn voorpoot was in eerste instantie niets te zien, terwijl we echt met 3 paar ogen keken. Bij nadere controle bleek er tussen zijn voetkussens een flinke bult te zitten. Deze viel in eerste instantie niet op door een héél klein bultje er bovenop. De dienstdoende DA vertrouwde het niet helemaal, hoewel ze geen idee had wat het nu kon zijn. Daarom hebben we a.s. donderdagmorgen een afspraak gemaakt voor nadere controle en het eventueel verwijderen van die gekke bult. Sultan moet nuchter komen (waar hij niet blij mee zal zijn!) zodat hij, indien nodig direct onder een roesje geholpen kan worden.
Aan de ene kant denk ik, het valt vast en zeker mee, maar aan de andere kant, ik heb het niet zo op bulten... Daarbij in herinnering Irina vorig jaar vlak voor onze vakantie, nu bijna een jaar geleden. Ook nu is onze vakantie in zicht. Bah, eigenlijk vind ik het maar niets. Maar niets doen is geen optie, dus we gaan er voor, in het vertrouwen dat alles goed komt. Wel hebben we al gekeken naar heuse "hondenschoentjes". Mocht de bult echt weggesneden moeten worden, dan heeft Sultan een litteken natuurlijk. Lopen met een litteken is niet zo handig, vandaar ter bescherming van het litteken de "hondenschoentjes". Zeker met een naderende vakantie in het vizier, waarbij Sultan en Donata meegaan!!

Update Jet

In middels is kleine Jet al helemaal ingeburgerd bij ons. De eerste paar dagen hebben we haar rustig laten wennen aan alle beesten hier in de bench.


Al snel kwamen de andere poezen even kennismaken. Dat verliep zonder problemen, ze waren allemaal even nieuwsgierig naar het kleine poezenmeisje.


Donata had al snel besloten dat ze dichtbij Jet wilde zijn...



Joris heeft zich als papa ontfermt over Jet. Hij vond dat het tijd werd om lekker te gaan spelen buiten de bench, dus zogezegd, zo gedaan. In no time had Jet door waar ze zijn moest. De kattenflat is een speelparadijs. Ook de ren is heel erg leuk! Kattenluiken kent ze in middels ook. Ze leert supersnel, dat kleine ding.



De kennismaking met Sultan en Donata buiten de bench. Jet is werkelijk nergens bang voor!! Honden?? Leuk!!! Daar kan je prima mee spelen. Groot? Wel nee! Je kan best met vier pootjes in hun snuit gaan hangen en ze uitdagen tot en met. In hun oren bijten is ook heel erg leuk! Kleine Jetjes zijn toch sneller. Lekker puh!


Samen uit 1 bakje eten met Suus en Tobias is prima.



Gisteren is ze naar de DA geweest voor haar enting, dat was zo gepiept. Het hartruisje wat is gehoord bij de controle van de asiel-DA, was inmiddels verdwenen. Hoe de DA ook haar best deed, er was geen ruisje te horen.

Kleine poes Jet heeft het hier prima naar haar zin. Ze vindt al haar poezenvriendjes helemaal geweldig. Floor is het er nog niet helemaal mee eens, maar ook dat komt goed. Sultan en Donata zijn speelkameraadjes van het ienie-minipoesje.
Klein Jetje heeft helemaal haar plekje gevonden en wij zijn allemaal ook heel erg blij met dit poezenmeisje!!

Zwembad perikelen....

Al zeker 5 jaar hadden we voor de honden een super handig kinderzwembad met een hardplastic, opstaande rand. Geen opblaasdingen, want dat werkt niet voor honden;-)) Gewoon simpel, recht toe, recht aan. Vooral Irina heeft in dat badje uren doorgebracht, lekker pootje-baden en plat op haar billen afkoelen in het water. Sultan speelde er regelmatig duikboot in, met zijn hele kop onder water, om een bal er uit te vissen.
En toen kwam Donata, onze wervelwind!!!!! In 3 dagen had dat kleine monster het bad aan gort;-)) Geen probleem, voor die paar euro kopen we gewoon een nieuwe... Dus niet... Gewoon nergens te krijgen. Stad en land afgelopen, internet afgespeurd, helaas. Toen maar een compromis gekocht, een redelijk harde rand er om heen met bovenaan 1 opblaasdeel. Tja, we hadden het kunnen weten.... Na een uur was dit zwembad al kapot!
In een winkel waar we op zwembadjacht waren vroeg een verkoper waarom we niet "iets" met vijverfolie deden?? Dat was nog niet zo'n gek idee... Maar hoe? Waar? Hoog? Laag?
Help!! Na enige uren brainstormen zijn we er uit... Iig is de basis definitief! Aan het tuinhuis aansluitend, op het grote terras, gaan we een vast zwembad maken voor de honden met een deksel die we dmv scharnieren kunnen neerlaten. Het zwembad komt grotendeels verzoknen in de grond en loopt wat schuin af, zodat er op het deksel geen overtollig regenwater kan blijven staan. Het kost wel een deel van de geplande opgehoogde bloembak, maar ach, dat is het meer dan waard;-)
Voor nu is het huidige zwembad zo goed en kwaad als het ging gerepareerd en hebben ze toch nog waterpret met deze warmte!

Tot slot een leuk nieuwtje!! Dinsdagavond gaan we Jet ophalen!!! Eerst naar het asiel voor de papieren, dan door naar het opvanggezin om onze kleine meid te halen!!
Kleine Jet is méér dan welkom bij ons!!

Even voorstellen....

Hier is ze, onze Jet!! Op dee terugweg na de kennismaking, was daar ineens dé naam voor ons kleine poezenmeisje!!
Aangekomen bij het gastgezin waren de 5 kittens heerlijk aan het ravotten in de tuin. Buitenlen, springen, planten aanvallen en heel veel plezier met elkaar.

Mari's koffiebeker was zeer de moeite van het onderzoeken waard, vond Jet;-))


Het vaste slaapplekje van Jet bij mooi weer buiten, de plant op de tuintafel.


Ik ben verliefd...

Jet is met 2 zusjes en 2 broertjes gevonden in een doos in een plantsoen. Door Redcat is het nestje opgevangen. In hun eerste pleeggezin werden ze verzorgd door een Keeshondje die zich als moedertje over de 5 kittens ontfermde. Ze liet de kittens zogen, ze waste en poetste en beschermde de kleintjes. Omdat de vrouw van dit pleeggezin hoogzwanger was, zijn de 5 na een dag of 10 verhuisd naar het huidige gezin. Daar hebben ze kennis gemaakt met de 3 volwassen katten en een grote hond. Jet bleek al snel verzot te zijn op de hond;-))
Ze is heel lief, heerlijk speels, eet goed, lust alles, slaapt graag op schoot of in je nek. Spelen met andere volwassen katten is leuk!! Maar, spelen met een hond is helemaal top!!Kortom, Jet past helemaal bij ons!!

Volgende week (wanneer precies moeten we nog nader afspreken) gaan we Jet halen!!