Kom van dat dak af

Na de wandeling in Herperduin zaten we hier heerlijk aan de koffie toen onze Donata ineens als gebiologeerd naar het dak van de keuken zat te kijken. Dat kan, er zitten met regelmaat kauwtjes op dat dak. Maar gezien haar reactie en de wijze waarop ze bleef kijken, was er nu iets anders aan de hand... En dat klopte. Toen we gingen kijken zagern we dit:



Een klein poezenmeisje op het dak van de keuken. Eenmaal buiten miauwde ze enorm. Ze wilde van dat dak af!!! Probleem was, ze durfde niet... Arm klein poezenmeisje. Trap gepakt en Mari heeft haar van het dak af getild. Halverwege de trap gaf hij het poezenmeisje aan mij. Ik zou de poortdeur openen voor haar. Na 2 stappen bedacht het poesje zich niet meer. Ze nam een enorme sprong en voor we het wisten was ze met een sierlijke boog helemaal zelf verdwenen over de poortdeur. We hebben uiteraard gekeken of het goed ging. Ze dartelde vrolijk richting iets, waar ze blijkbaar heel blij van werd;-)