In de diepste lagen van onze ziel
Waar niemand komen kan,
Hebben we je zachtjes neergelegd,
Gestreeld, lieve woordjes gezegd,
Je mooie hoofd voor het laatst gekust,
Onszelf verloren in jouw eeuwige rust.
Het is nu bijna vier weken geleden dat onze vent Sultan voor altijd zijn ogen sloot. Berusting, vrede en verdriet strijden om een plaats. Het is leeg en vaak eenzaam zonder onze grote man.
Het gemis doet zeer, maar het weten dat hij zelf is mogen gaan geeft ons rust...
Het leven gaat door, voor ons én voor onze Donata. Zowel Donata als wij missen een eigen hondenmaatje. Hondenvriendjes tijdens de dagelijkse wandelingen zijn super leuk, heerlijk spelen en even genieten. Maar hoe fijn en leuk die vriendjes ook zijn, het is het toch net niet... Als we thuis komen is het leeg. In huis missen we een kameraad, een slaap- en speelmaatje.
Afgelopen dinsdag zijn we daarom gaan praten met Manon, de fokster van onze meid Donata. Eenmaal binnen en aan de koffie, kwam Piet, de papa van Donata, heerlijk bij ons op de bank liggen. Piet en Sultan lijken qua gedrag sprekend op elkaar. Met Piet samen op de bank voelde dan ook wel heel vertrouwd. Romeo, Donata's broer uit hetzelfde nest gedroeg zich zoals onze Do ook doet;-) Lekker zijn eigen gangetje gaan. We stonden versteld van het formaat van Romeo. Wat een giga beer van een CC!! Even groot als onze Sultan, en in zijn kop past die van Donata wel 2 keer;-)) Maar wat een enorm mooie, heerlijke vent...
In huis liepen ook 2 heerlijke jonge meisjes, Gigi en Gianna. Wat een lekkere donderstenen!! Samen zetten ze alles op stelten;-) Piet tolereert het, hij laat het gewoon over zich heen komen. Alleen als die meiden écht te ver gaan laat hij zich even horen. Romeo echter, is wat korter van stof;-) Aan zijn lijf geen polonaise van die drommelse dames als hij lekker wil liggen;-) Hoe herkenbaar voor ons van Donata! Daarbij liep Baby, een jonge dame van mei dit jaar. Zij wist exact hoe ze Romeo om haar pootjes kon winden en zo toch heel stiekem tegen hem aan te mogen liggen... Vol onderdanig gedrag, bek likken en vooral maar lager zijn dan Romeo, veroverde die kleine zwarte dame haar favo plekje tegen Romeo's buik... Geweldig om dit te zien!! Baby is een volle zus van Romeo en Donata, maar anderhalf jaar jonger.
Later maakten we kennis met Ira, een hele mooie dame van bijna een jaar nu. Hoewel zij als terughoudend omschreven kan worden, trok zij in 1 streep naar Mari;-) Ook ik heb de nodige knuffels van deze mooie rode dame mogen ontvangen. Maar ze trok toch steeds weer richting Mari...
Samen met Manon hebben we diverse mogelijkheden besproken voor een hele echte eigen CC vriend(in) voor Donata en voor ons. Wij hadden, mede doordat Donata niet immer makelijk van karakter is met andere hondjes, de nodige vragen natuurlijk. Ook hier hebben we open en eerlijk over kunnen praten samen. Er liggen meerdere mogelijkheden nu, waar we goed en gedegen over gaan nadenken.
Hoe het verder gaat? We houden jullie uiteraard op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten