Aan het begin van de avond is onze Musty overleden. Ons eigenwijze, kleine Noorse Boskat meisje.
In 2000 is zij bij me komen wonen, want haar baasje was plots allergisch geworden en wilde haar laten inslapen. Samen met Karel en Mitze heeft ze jaren "op kamers" gewoond, op de bovenverdieping dus. Na het overlijden van Karel en Mitze hebben we geprobeerd of zij bij de andere katten beneden wilde wonen, maar nee, daar wilde ze niets van weten. De honden vond ze prima, maar de andere katten kon ze wel opvreten.
Iedere nacht kroop ze naast Mari's kussen en viel spinnend in slaap.
Enkele weken geleden hebben we haar nog laten scheren, want ze wilde pertinent niet gekamd of geborsteld worden. Ze knapte er van op. Helaas was dat van korte duur...
Enkele dagen geleden merkten we dat ze geen brokjes meer kon eten en dus at ze heel zacht vlees. Dat ging vandaag ook niet meer. Om 6 uur vanavond lag ze nog heerlijk op haar stretcher te slapen. Om 8 uur vond ik haar overleden voor ons bed...
We hebben het zien aankomen, ze was op. Gelukkig is ze rustig zelf ingeslapen.
Dag Mustypoes, we zullen je missen...
1 opmerking:
Och...wat zielig...Mar ze heeft een mooie leeftijd bereikt! Sterkte!
Een reactie posten