Musty, en een héél dierbaar kado...

Musty, onze Noorse Boskat is een hele grote lieverd!! Maar, wil je haar kammen, dan is ze weg!! Aan Musty's lijf wordt niet gekamd. Punt. Gevolg, ze is een langharige kat, is dat ze klitten krijgt:-(( We blijven met regelmaar proberen om haar te kammen, maar ze wurmt zich weg, zelfs zo erg dat ze gaten in haar vel wil trekken om de kam te ontlopen. Dus is ze een tijd geleden al eens onder narcose geschoren. Nu, omdat ze inmiddels al 19 is, zag ik er als een berg tegenop om haar onder narcose te laten scheren... Toen kwam alles rondom Irina er tussendoor...
Toch is Musty, uiteindelijk, afgelopen week naar de DA geweest om te scheren. Onder een licht roesje, gelukkig géén narcose, is Musty geschoren! het was echt méér dan hard nodig!! Nu is Musty tijdelijk een naaktkat;-)


Ziet ze er niet vreselijk aandoenlijk uit??

Toch voelt ze zich prima!! Ze heeft de behandeling meer dan goed doorstaan!! Eenmaal thuis wilde madam maar 1 ding: ETEN!!
Ik ben blij dat ik toch de stap heb durven nemen... Musty voelt zich prima nu!! Wel kruipt ze 's nachts regelmatig bij me onder het dekbed, het is wel fris zonder die jas;-))
We gaan proberen met talkpoeder klitvorming te voorkomen, een tip van de DA-assistente. En maar weer trachten haar te wennen aan kammen...



Een goede vriendin van ons is tevens fotografe. Zij heeft inmiddels al 2 maal een studioreportage gemaakt van de beestenbende hier thuis. (De foto onderaan mijn blog is ook van haar hand!!) De laatste reportage was enkele weken voor Irina's dood. We zijn toen voor de foto's gemaakt werden lekker gaan wandelen met de honden aan de Waal. Daar heeft ze ook héle mooie foto''s gemaakt. De kracht van Anita's foto's zit in het karakter van de beesten, die weet zij helemaal tot uiting te laten komen in de foto's. Van een toen gemaakte foto had ik haar gezegd dat het Muppet ten voeten uit was...
Nu kregen wij van haar en haar vriend (a.s. bruidegom;-)) ) een kado... Een foto op canvas van Irina, juist DIE foto... Pfffff, er ging heel veel door me heen toen ik de foto zag... Het was moeilijk, pijnlijk, maar allemachtig.... WAT MOOI!!!!!!
(helaas komt het canvas niet mooi uit op deze foto... Later, als de kamer klaar is en het canvas een ereplaats heeft gekregen, maak ik een nieuwe foto!)

Mijn meisje, mijn Muppet... Dit ben jij ten voeten uit...
Lieve Anita en Wouter, jullie hebben onze reactie gezien toen we de foto zagen... We zijn hier héél erg blij en gelukkig mee... De tranen lopen over mijn wangen nu ik dit schrijf. Het is zo helemaal Irina en we missen haar zo... Maar dit is zo mooi...


Wat is het leven raar... Verdriet, blijdschap... Soms snap ik het allemaal niet...
(heb inmiddels al 3 keer een zin getypt en weggehaald)
Ons meiske is voor altijd bij ons, Donata vult Irina aan. Voor ons en voor Sultan.
Donata gaat door, waar Irina niet meer kon... Het heeft zo moeten zijn...