Trots!

Het is inmiddels al weer 2017.
Zoals ik eerder schreef, hebben wij afgezien van het fokken met Sammie. Haar HD uitslag was perfect, maar de ED uitslag voldeed niet asn onze eisen. ED staat voor elleboog dysplasie. Bij Sammie was de uitslag voor 1 voorpoot ED1. Wij fokken niet met een uitslag hoger dan 0, omdat ED vaak zwaarder vererft. Dat risico willen we hoe dan ook uitsluiten. Voor Sammie is het echter totaal geen belemmering in haar leven.

Enige maanden geleden kreeg ik de vraag van een andere teef eigenaar uit ons nest, of ik hen wilde begeleiden bij hun fokplannen. Graag! Dus samen aan de slag. Eerst HD en ED röntgenen en een DNA profiel laten vastleggen. Wachten op de uitslag van de foto's blijft altijd spannend, al verwachtte  ik gewoon een goede uitslag.
Mijn gevoel liet me niet in de steek. HD-A en ED0. Perfect!
Dus op zoek naar een geschikte reu. Na veel vergelijken, zoeken, meer vergelijken en verder zoeken, hebben we de juiste reu voor Lola gevonden.
Na de dekking volgden de weken tot aan de echo, zou Lola dragend zijn? Tot onze grote vreugde waren er op de echo 9 pups te zien! We weten uit ervaring dat dit er meer kunnen zijn.
Rond 4 maart zullen de pups van Lola en Xalvador geboren worden.
Lola krijgt inmiddels al een heerlijk buikje en echte mama tietjes. En wat ziet ze er goed uit! Foto's volgen.

Hopeloos achter lopen..

Schandalig! Ik gebruik hoofdzakelijk Facebook voor alle updates over onze Wetenswaardigheden met de beesten.
Ga toch proberen hier weer nieuw leven in te blazen!

Er is heel veel gebeurd. Een hele grote impact heeft de ziekte en het overlijden van een dierbare vriendin op mij gehad.
Trees, naamgeefster van onze Donata. Trees kwam uit noord Groningen om als eerste kennis te maken met Do bij onze thuiskomst van Manon. De foto die Trees toen maakte is mij zo dierbaar.
Samen met Trees heb ik de Facebook pagina Cane Corso Gedrag opgericht. Marion was al snel mede beheerder. Met elkaar meer begrip kweken en hulp bieden aan CC baasjes. De CC was onze gezamenlijke liefde.
Het idee ontstond om een weekend voor CC baasjes te organiseren gericht op gedrag, op een leuke, ongedwongen manier. Met elkaar hebben we 2 weekenden mogen organiseren. Marion en ik zijn kog een weekend bij haar geweest voor het eerste gedrag weekend, een top weekend! Niet in het minst door de inzet van Jan, de man van Trees.
Het laatste CC weekend, afgelopen maart, was Trees al heel erg ziek. Maar wat heeft ze kunnen genieten van de honden en de mensen. En wat hebben wij van Trees genoten.
Kort daarna ging het snel slechter met Trees. Marion en ik hadden nauw contact met Jan en het werd al snel duidelijk dat het snel afgelopen zou zijn. Samen hebben we gehuild, gescholden en geschreeuwd. Trees mag niet gaan, dat kan niet. Wat moesten we zonder Trees?
In juni hebben we definitief afscheid moeten nemen, wat deed dat pijn, en nog steeds.
Het afscheid was mooi, het was Trees.
Met medeweten van Trees zijn er enkele fijne mensen mede beheerder geworden van haar "kindje" de pagina Cane Corso Gedrag op FB. In haar gedachtengoed zetten wij de pagina, maar ook de CC gedrag weekenden voort.
Op de pagina zal altijd de foto van Trees met haar Danna profielfoto blijven. Voor altijd bij ons.
Lieve, lieve Trees, ik mis je.

Inmiddels is het al weer 2016. Ik plaats veel te weinig berichten hier. Zal proberen een goede update te plaatsen. Er is veel gebeurd hier, zeker bij onze poezen.
Gieltje, de rode herplaats kater, heet inmiddels Dikkie. Nog altijd lekker eigenzinnig, maar oh zo lief!  Hij is de enige die boven mag komen. Hij slaapt bij ons op bed en weet precies wanneer hij beneden wil zijn en wanneer hij naar boven wil. Een schraperige, maar dwingende mauw zegt alles!

Onze mooie zwarte Bart hebben we moeten laten gaan. Zijn jeuk en allergie was echt niet leefbaar meer voor hem. Pijn en jeuk, heel veel jeuk en niets hielp.
Via via leerde ik Bumblebee kennen. Een Maine Coon kater van enkele maanden oud. Gevonden als zielig hoopje kat langs de kant van de weg. Liefdevol opgenomen door iemand en verzorgd tot een vrolijke, eigenwijze heerlijke kerel. Alleen waren de poezen in huis bang van deze vent. Ons stel kennende, hebben wij hem een thuis gegeven. We hebben hem omgedoopt tot Sjors. Sjors is een doerak, lieverd, knuffelkont, gekkerd, kortom, een ventje wat perfect in onze katten groep past!

Kort nadat Sjors bij ons is gekomen, werd ons Suusje ziek. Plotseling en heel heftig. Diagnose was slecht, heel slecht. Hersentumor. Binnen twee weken hebben we ons kleine speciale meisje moeten laten gaan.

Doordat we in korte tijd meerdere poezen moesten laten gaan, wilden we graag een kitten. En dat kitten werd onze Fien. Een crème kleurig klein dropje, kruising PersxEuropees korthaar. Haar koppie bol als van een Britje. Een superlief meisje die iedereen, hond, kat of mens om haar fluwelen voetjes windt.

Al zolang hebben wij altijd 6 katten gehad, al ver voor we de honden hadden. Met Fien waren er 5, dat klopt gewoon niet. Op zoek naar een herplaatser die in ons beestengezin zou passen. We gingen op bezoek bij het asiel in Uden. Daar moesten we een formulier invullen met oa de vraag of we via hen al eerder een kat geadopteerd hadden. En ja, dat hadden we, onze Floor.
Samen met een medewerkster gingen we in de kattenverblijven kennismaken, waarna wij zelf nog rustig verder mochten kennismaken.
In een verblijf las de medewerkster ons formulier en de tranen schieten in haar ogen... Jullie zijn van mijn Floor!! En ja, Floor was in opvang bij een pleegmama toen wij haar hebben leren kennen en dat was zij! Een hele bijzondere ontmoeting, emotioneel. Floor is zo ontzettend op haar plaats bij ons!
In het asiel was er geen kat die bij ons en de beestenbende zou passen, maar de medewerkster had een idee. Warrior, net als destijds onze Floor een angsthaasje bij een pleegmama.
Dus contact opgenomen met de pleegmama van hem. Ze was enthousiast! Afspraak gemaakt voor de kennismaking. En toen sloeg de twijfel toe bij haar, logisch, wij hebben 2 hele grote honden en of Warrior honden kende ws onbekend en hij was een zgn "angsthaasje". Maar, na contact met de pleegmama van Floor, wilde ze toch kennismaken met ons.
De kennismaking was super leuk. Pleegmama kreeg ook vertrouwen in ons. Warrior mocht met ons mee naar huis.

Thuisgekomen heben we Warrior, omgedoopt tot Daan, lekker boven tot rust laten komen. Al snel ontpopte hij zich tot een mega knuffel kater! Kusjes, knuffels en een ronkend motortje. Al heel snel was hij vriendjes met Dikkie, die echt niet de makkelijkste is.
Gisteren hebben we hem in zijn vertrouwde bench naar beneden gehaald. Eerst even dicht, zodat hij zich veilig voelde.
Sinds vanmiddag staat de bench open en is hij volop aan het ontdekken. De honden zijn spannend, maar wel super interessant. Fien, Sjors en Dikkie zijn vriendjes. Floor en Jet nog op afstand.
Maar wat een mega stappen maakt dit kereltje! Als de honden rustig zijn, stapt meneer vrij rond in de kamer. Dat gaat helemaal goed komen!

Het is wederom heel lang geleden dat ik hier schreef. Dit keer met een hele goede reden.
Op 27 juli heb ik mijn rechter onderbeen op 2 plaatsen net onder de knie gebroken en is mijn kruisband deels ingescheurd.
Na een gezellige avond bij Ans en Chiel, liepen Do en Angelo gek te doen buiten. Ik ging naar buiten om ze tot de orde te roepen. Angelo was dol en ik lette niet op met als gevolg dat meneer met zijn ruim 55kg vol voor op mijn knie klapte, waardoor ik achterover viel door de pijn aan mijn been zo op mijn kont in het hondenzwembadje. Ondanks de mega pijn schoot ik eerst vreselijk in de lach. Maar ja, ik kon niets meer. Mari geroepen en dat hoorde de buuf, die direct bij me was. Mari kwam naar buiten met een stoel maar opstaan was onmogelijk. Dus 112 gebeld en met de ziekenauto naar het ziekenhuis. Daar heb ik 3 dagen gelegen omdat er een MRI gemaakt moest worden en mogelijk een operatie zou volgen. Al met al 2 dagen voor niets nuchter moeten blijven tot bleek dat er geen operatie nodig was. Naar huis, maar wel 12 weken gips, waarvan de laatste 4 weken alleen met lopen.  Verder in bed in de kamer, geen trappenlopen, dus niet douchen en niet in mijn eigen bed slapen.
Sinds 6 weken mag ik lopen, waarvan se eerste 4 met gips. De laatste 2 weken mag ik lopen zonder gips en naar boven, dus in mijn eigen bed en douchen! Ben nu eindelijk volop aan het revalideren, maar dat gaat nog heel veel,tijd in beslag nemen.

Inmiddels wonen Guus en Arie bij nieuwe baasjes. Arie woont bij onze overburen, we zien hem dagelijks en hij geniet volop!! Guus woont bij pupkopers van ons en is dikke vrienden met 2 van onze pups, Babs en Lola. Beide manen hebben hun droomplek gevonden!

Wij hebben een nieuwe opvang kater in huis, rode Gieltje (hij heette Frient, vreemde naam...) via een kennis bij ons gekomen, die vertelde dat iemand op zoek was naar een nieuw huis voor hem. Na telefonisch contact heben we besloten Gieltje van 11 op te vangen. Ons is verteld dat hijnalleen maar buiten wilde wonen, dus het was een gok. Toen hij werd gebracht ben ik me rot geschrokken. Een panische kater in een dubbele kartonnen doos, dichtgeplakt en zonder luchtgaten. Vervoerd in de achterbak van de auto.... Wat een stress voor die lieve vent....
Eenmaal gewend hier, is hij een eigenzinnige man die niets kent van het normale leven maar heel graag binnen is. De honden waren doodeng, maar mogen inmiddels gewoon langslopen. Hij zoekt contact met de poezenmeiden Floor, Suus en Jet. Aaien is leuk, tot Gieltje het genoeg vindt! Maar wat een lieverd is hij!

Anderhalve maand later alweer, veel gaande....

Schreef ik eerder vol vertrouwen dat het met Guus en de andere katten hier wel goed zou komen... Hoe anders is het verlopen... Met Jet, Floor en Suus is het niet goed verlopen... Onze dames bleken als de dood voor Guus, ook na langere tijd. Om de meiden hun leven terug te geven, zijn we op zoek gegaan naar een ander thuis voor Guus. Dat heeft heel veel pijn gekost....
Guus was meer dan welkom bij vrienden van ons met 2 katers. Bij ons gaat Guus prima met de katers!!
Helaas accepteerden de 2 aanwezige katers Guusje niet, dus kwam Guus weer thuis. Na een rustperiode voor Guus en voor ons, gaat hij volgende week naar zijn nieuwe thuis als enig kat bij iemand die wij kennen en Guus volledig toevertrouwen!! Wij blijven hoe dan ook achtervang voor dit, voor mensen en honden, geweldige dier!!

Afgelopen vrijdag zijn we met Sammie (Amelia DDA) bij de DA geweest voor officiële HD en ED foto's. Als haar uitslagen goed zijn, zal zij voor onze kennel het volgende nestje ter wereld brengen!

Sammie deed het echt geweldig!! Wat is zij een super relaxte dame in een stress-situatie!
De verwachtingen van de DA die de foto's heeft gemaakt zijn hoopgevend;-) We wachten nu op de rekening van de Raad voor de officiële beoordeling....

De "pups' nu

Inmiddels zijn de pups uit ons eerste nest ruim anderhalf jaar oud.
Hier komen de dames en heren!

                                          Amy

                                                    Angie

                                                    Lola

                                          Aleandro

                                          Lotus

                                          Sammie

                                                           Angelo

                                          Nando

                                          Babs

                                          Lieve

                                          Floortje

                                         

Dracht van Do en de pups....

Donata's dracht verliep heel voorspoedig!! Bij de echo werden 8 of 9 pups gezien. Maar, dat konden er zomaar meer worden.
Do deed het super!! Ze werd wat slomer, at eerst weinig, daarna veel meer;-)

Tegen het einde van de dracht was Donata echt heel zwaar!! Toen ze bij mij op de bank lag, voelde ik beweging...... Wat een ervaring!! Ik voelde de pups schoppen!! Op 19-10-2012 werden er dan 12 pups geboren!!

Helaas heeft 1 reutje het niet gehaald.... Na een hele moeilijke start heeft hij het uiteindelijk toch moeten opgeven.  Maar toch, wat een schitterend elftal, onze eigen bende van 11!! 3 reutjes en 8 teefjes.... Wat een rijkdom, zoveel mooi jong leven!! Donata was een super moeder, die helaas teveel melk gaf, wat haar een eclampsie bezorgde. Hier waren we door veel inlezen op voorbereidt, dus we herkenden de symptomen direct! Mama Do mocht niet teveel meer zogen, moest calcium injecties hebben en de pups moesten worden bij gevoed om mama Do te ontlasten. Pups kregen bijvoeding met de fles op basis van geitenmelk en Do kreeg naast de calciuminjecties van de DA geitenmelk met honing om aan te sterken op een natuurlijke manier. Dat werkte allemaal als een speer!! Zowel mama Do als de pups zijn er prima doorgekomen!!

Op een leeftijd van 4 weken zijn we de pups gaan afspenen op vers vlees. (eerder afspenen kan voedsel allergie veroorzaken)

De pups aten als eerste vaste maaltijd een plukje rundertartaar, wat er meer dan graag in ging;-) Daarna zijn we de voedsel aanbieding, bestaande uit vers vlees, gemalen bot en orgaan vlees, langzaam gaan uitbreiden. Alle pups hebben dus een prima basis gekregen op vers vlees.

En toen kwam het eerste afscheid.... Wat is dat moeilijk!! Pups loslaten uit je eerste nest...,. We waren er wel van overtuigd dat het goed zat, net als met al de pups die uitvlogen!! Ook met de dame die door omstandigheden inmiddels herplaatst is bij een super baasje. Ook al is het vastgelegd via contract dat herplaatsing hoe dan ook via ons als fokker gaat, de koper moet wel meewerken!! Wij zijn heel gelukkig dat dit zo gegaan is en wij een heel goed gevoel hebben bij haar nieuwe gouden mand!! Dat is inmiddels al meer dan waar gebleken!

 

 

 

Update poezen

Ook met de poezenbeesten is er veel gebeurd de afgelopen tijd. Vorig jaar hebben we zowel Joris als Tobias in moeten laten slapen.

Joris was heel erg ziek, diarree, overgeven en hij werd magerder en magerder. Na meerdere onderzoeken geen oorzaak kunnen vinden, dus hebben we hem zijn rust gegund.

Tobias is overleden doordat hij op was. Onze bolle werd dun, kon niet meer ergens op springen en ging zich meer en meer terugtrekken.

Na dit verlies kwam onze Keesje in ons leven...

Een kitten kereltje uit de opvang, waar ik direct verliefd op was. Wat een zalig ventje!! Direct dikke maatjes met de honden en alle katten in huis en voor de duvel niet bang!! Hij zette direct de hele boel op stelten in huis. Hij was overal bij, super nieuwsgierig en zo ontzettend lief!!
Toen hij 6 maanden oud was, is hij, via het asiel, gecastreerd. Hij herstelde super vlot.

In februari werd hij ziek. Naar de DA waar een verstopping werd vastgesteld. Dat was simpel verholpen en het ging weer enkele dagen prima met onze Kees. Maar hij werd weer ziek. Ditmaal erger. Hij lag alleen maar te slapen, niets voor deze kleine man. Wederom onderzoeken, medicijnen, maar Keesje knapte niet op. Omdat hij zo ziek was, dorsten we hem 's nachts niet meer alleen te laten, dus bed in de kamer gemaakt waar ik sliep met de kleine man dichtbij me.

Mama Do waakte over hem. Na een echo en een punctie, werd mijn allergrootste vrees waar.... Draden trekkend vocht in zijn buikholte, wat maar 1 ding kon betekenen, natte FIP. Ongeneeslijk.... We hebben dit hele speciale Kees mannetje direct zijn rust gegeven. Ik mis dit ventje echt nog elke dag.

Na alles te hebben verwerkt, klopte het niet om maar 4 kattenbeesten hier te hebben lopen. Dus op zoek naar 2 katers om de kattenroedel weer compleet te maken.

Deze vonden we in de heren Guus:

Guus is een kruising SiameesXHeilige Birmaan. Heilig is hij zeker niet!! Hij is een mega dondersteen!!

En meneer Arie:

Arie is, zoals ons verteld werd door de vorige eigenaar, een Thai Siamees. Een heel schuw mannetje, behalve naar de honden;-) Hij heeft enkele weken "in" de bank gewoond (een gat in de stof aan de onderkant, gemaakt door Keesje) alvorens hij meer en meer ging ontdekken in huis.
Inmiddels gaat hij heerlijk zijn gangetje en klimt heel graag op schoot bij ons.

Zowel Guus (nu ruim een jaar oud) als Arie (bijna 3 jaar oud) zijn ongecastreerd bij ons gekomen, als herplaatser. Inmiddels zijn beide mannen gecastreerd.

Guus heeft de andere katten flink dwarsgezeten voor de castratie. Inmiddels zijn de hormonen uitgewerkt, voor een heel eind dan, en is hij lief, maar mega speels naar de anderen. Zij vertrouwen meneer echter nog niet helemaal, maar dat komt zeker goed!!

Arie gaat zijn eigen gangetje, vindt de andere poezen prima, maar vindt de honden leuker;-)

Zweden

Zoals beloofd, een verslagje van ons bezoek aan Zweden in augustus 2012 voor de dekking van Donata en Fabian.

We zijn, op aanraden van Thomas, vertrokken aan het begin van de avond, zodat we in de avond/begin van de nacht door Duitsland konden rijden. Dat was zeker een heel goed plan, gezien er overal wegwerkzaamheden waren op weg naar de boot van Duitsland naar Denemarken. Wat een vreselijk, ongezellig, opgebroken, druk pokkeneind met vreselijk slechte snelwegen... Moet er niet aan denken dat overdag te moeten rijden!!

Aangekomen bij de boot naar Denemarken, konden we vlot doorrijden. Boot op en gaan!! Weg uit dat irritante Duitsland;-) Van de boot af Denemarken in was een verademing! Goede wegen en wat een rust!! Ja, het was ook 's nachts, maar toch. Zonder veel te kunnen zien heel vlot Denemarken doorgereden. Na een uur of 2 kwamen we aan bij de 2e boot, van Denemarken naar Zweden. Ook dat ging super vlot! Op beide boten zijn we met Do lekker in de restauratie geweest. Het was redelijk rustig, maar iedereen die Do zag, was weg van onze dame!!

Aangekomen in Zweden, moesten wij ons voegen in de rij van het vrachtverkeer, want een hond bij ons. Er stond welgeteld 1 vrachtwagen voor ons, die vlot door mocht rijden. Toen waren wij aan de beurt. Keurig alle drie de paspoorten afgegeven, alleen die van Do werd een beetje nagekeken. De vriendelijke douane meneer vroeg waar we heen gingen en waarom? Uitgelegd en hij wees ons direct de juiste richting, gevolgd door wensen voor een geslaagde dekking en fijne dagen in Zweden, waar hij wel van overtuigd was;-)

Onderweg in Zweden onderhielden we telefonisch contact met Thomas over onze vorderingen. Aangekomen bij het huis van Thomas en Ewa, zijn we meer dan hartelijk ontvangen. Al heel snel draaiden we mee in de dagelijkse routine en voelden we ons helemaal thuis!!
De honden herkenden ons ook in no time.... Lasse (helaas inmiddels overleden aan de gevolgen van een tekenbeet) en de andere honden accepteerden ons als onderdeel van het gezin, we mochten dan ook al vlot zelf het hek openen van de honden om binnen te komen!!

Na de eerste geslaagde dekking van Do en Fabian, werd dit gevierd met Zweedse Whisky, die echt verrassend lekker is!!

Deze viering is vier avonden op rij herhaald........

 

Inmiddels deden wij overdag gewoon mee aan het gezinsleven daar en de voorbereidingen voor de Kenneltref, die op zaterdag zou plaatsvinden. Mari heeft geholpen met het afmaken van de mooie binnenkennels van de CC, waar ook nog hele ruime buitenverblijven bij zijn gekomen. Ik hielp in huis met de dagelijkse dingen. Ook hebben we diverse spullen opgehaald bij een bevriende dierenwinkel, alwaar ik direct een zalige CC pup in mijn handen gedrukt kreeg;-) Uiteraard hier uitgebreid geshopt, wat een mega keus, en wat een leuke prijzen in Zweden!! Kortom, helemaal thuis!!

 

In de tussentijd hebben wij ook nog wat tripjes in Zweden gemaakt, we wilden graag wat van het land zien. Wat is Zweden overweldigend mooi!!

De boerderij van Ewa en Thomas

Uitzicht vanaf de boerderij op eigen land!

Onderweg op een dagtrip

 

 

Ook de Kenneltref, met veel Tojtas CC was een hele leuke, fijne dag!!

Veel honden, veel CC liefhebbers, lekker eten, leuke spellen en vooral heel erg veel plezier!!!!!

We hebben een geweldige tijd gehad in Zweden, vrienden gemaakt voor het leven, mooie en lieve honden leren kennen!! En, jazeker, diverse elanden gezien her en der, ikke was blij!!

 

 

 

Schrik ervan.....

Wat is het lang geleden dat ik hier geschreven heb..... Daar schrik ik van!!

Er is zo enorm veel gebeurd in al die tijd! Teveel voor 1 bericht!! Laat ik beginnen met het belangrijkste....

Nadat onze Sultan is overleden, hebben we na lang en goed nadenken, mede in overleg met de fokker van onze Do, besloten zelf te gaan fokken.
Dat had uiteraard de nodige voeten in aarde, zoiets doe je niet zomaar!! Er kwam van alles tevoorschijn. Natuurlijk moest Donata eerst worden geröntgend. Zo gezegd, zo gedaan. Prima uitslag, HD-A!!

Vervolgens wilden we mevrouw laten beoordelen op een show met een keurmeester die verstand heeft van het ras. Dat vond plaats in Wijchen eind 2012. Donata werd beste teef van het ras, haar nestbroer Romeo beste reu!! Dus samen strijden om de titel BOB, Best of Breed (beste van het ras). Dat werd Romeo. Maar jee, beste teef.... Wij waren super trots!!

In de tussentijd waren we druk met het aanvragen van een kennelnaam bij de RvB en het laten bouwen van onze officiële website.

Beiden zijn gelukt! Onze kennelnaam is: Delle Due Aque, "tussen 2 wateren", omdat wij tussen 2 rivieren wonen, de Maas en de Waal.

De website is heel mooi geworden, www.canecorsodda.nl Hier zijn we heel erg trots op!!

Begin 2013 is Donata, na loops te zijn geworden op Kerstavond,  in Servië gedekt door Fabian Custodi nos ( http://www.canecorso.co.rs/ )
Helaas is Do dit keer leeg gebleven.

Eind van de zomer werd Do weer loops. dus wij dachten wederom een tripje Servië te maken. We waren meer dan welkom daar, maar Fabian zat op dat moment in Zweden, bij een bevriende fokker. Dus onze reis ging richting Zweden, alwaar we bij Ewa en Thomas van Tojtas kennel 2 geweldige weken hebben mogen beleven!! (http://www.tojtas.se/kennel.aspx) Meer hierover later!

Deze keer bleek ons meiske wel degelijk drachtig. Er zijn 12 pups geboren op 19-10-2013. Een reutje heeft het helaas niet gered, dus hadden we uiteindelijk een gezond en mooi elftal over!

De stamboom namen van het elftal: Angelo, Aleandro, Armando, Angelica, Aïda, Azzura, Amelia, Aurelia, Angelina, Ambra en Aurora.

Angelo is bij ons en zijn moeder gebleven. De andere pups hebben allemaal een heel fijn thuis gevonden, hoewel er eentje door omstandigheden via ons (gelukkig!!) is herplaatst.